14/11/11

Maratón de París. Os Taninos invadirán París

Xa está , xa estamos inscritos!. Dez taninos e un par de asimilados imos participar na Maratón de París o 15 de abril de 2012. Xa temos a incripción feita , os billetes de avión e só falta arranxar o tema dos hoteis, asunto no que estamos traballando, xa que atopar cuartos nun hotel céntrico para vinte e tres persoas non é tarefa doada sobre todo se temos condicionantes como é o tema do pecunio.

Agora hai  que pensar en prepararse, e ben, para a cita, no meu caso desexaría voltar a baixar das tres horas e para iso hai que adestrar forte e ser constante, e agora que se achega o novo ano e o tempo dos bos propósitos este sería o meu.

Xa estou buscando un plan de adestramentos, teño o que realizamos nos maratóns anteriores e que deu moi bo resultado máis tentando non caer no aburrimento que pode traer repetir programa, estou buscando pola rede algún outro que poida axeitar as miñas/nosas necesidades e posibilidades ( cando escribo  nosas  é por que tamén penso nos meus compañeiros de equipo : os taninos).

A verdade é que hai moita oferta onde escoller, as propias webs dos maratóns ofrecen plans de adestramento, en foros e webs especializadas tamén. Nisto estou ademais de seguir correndo entre tres ou catro veces por semana e tentar que as molestias do nocello esquerdo desaparezan dunha vez. 

Dende que rematei coas carreiras na San Martiño púxenme en mans dun recuperador que me detectou unha inflamación no tendón exterior que con descanso, tratamento e exercicios de fortalecemento desapareceu se ben as molestias na zona do tendón de aquiles seguen  e terei que volver a visitar ao recuperador  para pór unha solución. Non desexaría empezar a preparación  do maratón con estes problemas.

Pois nestas estamos, ilusionados  e con novas metas. Polo camiño a París temos outras carreiras as que teño pensado acudir : Media Maratona de Viana, Media Maratón do Ribeiro, a Interrunig no Porriño, por suposto a Vig-bay e seguro que algunha máis.


Aproveito para felicitar as festas a todos os que me seguen a través deste blog :


                        Felices Festas e Feliz e deportivo ano 2012 a todos!!


Saúde e quilómetros!


07/11/11

XXXV San Martiño. Ourense

Parte dos Taninos


Que mágoa que agora dou por rematada a temporada. Agora que me empezaba a atopar ben e que me empezaban a saír os tempos. Isto demóstrame o que xa intuía hai tres semanas, faltábanme unhas sesións de adestramento máis. Pero non está mal chegar ao pico de forma na San Martiño. Carreira espectacular por número de participantes, pola boa organización e polo recorrido. 
Chegaba a esta proba sen moitas esperanzas, despois da gastroenterite da semana pasada pouco puiden adestrar : un par de adestramentos dunha hora e unha saída suave o venres para estirar as pernas. O meu obxectivo era baixar de 40' e con esa intención me puxen na liña de saída xunto cunha parte dos Taninos que tiñan pretensións iguais ou superiores.
Decidín facer a  carreira acompañando a Rama quen me dixo que pretendía tamén baixar de 40'. Saímos rápido, favorecidos por situarnos ben adiante, de feito debe ser a primeira vez que podo correr libre pola ponte do Milenio. Xunto a nós o compañeiro do CARMA Pancho  "Beauvais". Primeiro tirando un , depois o outro fomos xuntos ata o km. 7,sempre cun ritmo por debaixo de 4 min/km. ; aquí  Rama sácanos uns metros e non me vexo con forzas para seguilo, penso que na baixada do 8 ao 9 podo collelo. Chegado o momento non dou feito, non hai maneira, nin baixando son quen de recortar con Rama. Chegamos ao km. 9  e a estrada pica un pouco para arriba e isto dáme a puntilla , se ía xustiño de forzas agora se acaban, Pancho adiántame, vai forte e non podo seguilo, fago un último esforzo na subida da ponte romana máis que nada para non perder ritmo, dou  a curva e vexo que o reloxo marca 38 e pouco  e me deixo ir xa que o obxectivo está conseguido. 
 Km. 9

Entro en meta marcando 38':55''. Posto349º

Resultados da proba : XXXV San Martiño

Ao parar noto que a cabeza se me vai un pouco, un mareo polo esforzo, mais non foi a máis senteime un ratiño  mentres Rama me acompañaba, enseguida me erguín e puiden coller as bebidas que a organización nos proporcionaba. Ao saír do pavillón puiden compartir as impresións da carreira cos compañeiros de equipo.

Despois do xamón 

Trala charla, viaxe de volta e parada na Cañiza para degustar dunha boa ración de xamón, que bo ser Tanino!

Agora como dixen ao principio toca descansar, restañar as feridas, recuperarse ben para poder preparar o gran obxectivo da temporada : o maratón de París, estou emocionado co tema, facer un maratón internacional deste calibre vai facer que me esforce máis para volver a baixar das 3 horas. Xunto a min xa somos oito os Taninos inscritos nesta proba, xa temos pechado o avión   só falta que concretemos aloxamento e por suporto un plan de adestramento que nos facilite acadar o nosos obxectivos.

París nos espera!!


Saúde e quilómetros!!!

30/10/11

Non houbo Pedestre para min. Haberá París.

A saúde é o primeiro, e esta vez a gastroenterite gañou. Esta semana sufrin os efectos desta enfermidade. O mércores tiven que retirarme do traballo e irme para casa. O xoves crin que estaba recuperado e fun traballar e o venres de cea coa familia tanina, onde fixemos plans de futuro, próximo e a longo prazo. A curto prazo estaba esta carreira pero o sábado amanecín peor e non facía outra cousa que visitar o baño co que a decisión sabia era non correr. Sintoo moito porque a esta carreira téñolle cariño, en poucas carreiras podes gozar dun final tan espectacular como nesta. Así que esta é unha crónica do que puido ser e non foi. Tal vez o ano que vén poida recorrer as rúas de Compostela. Espero que esta doenza non me obrigue quedar na casa tamén o vindeiro domingo e poder participar na San Martiño, outra das emblemáticas carreiras de Galicia.

Nos plans a longo prazo os Taninos decidimos facernos internacionais por todo o alto, nin máis nin menos que participando no vindeiro maratón de París o 15 de abril. A verdade é que hai dez días nin se me pasara pola cabeza a posibilidade pero ao enterarnos de que o maratón de Barcelona coincide co Vig- Bay empezamos a barrallar a posibilidade de ir a París. É certo que sae un chisco máis caro que ir  a Barcelona pero penso que a experiencia merece o esforzo.

Agora hai que inscribirse, buscar vos, aloxamento e empezar a preparar a carreira, conseguirei volver  abaixar das tres horas? a iso irei!!

Saúde e quilómetros!!

23/10/11

Media Maratón Serviocio de Pontevedra 2011

Sete semanas despois de empezar a preparar esta carreira chegou o día. E sete semanas foron ben poucas para conseguir o obxectivo de baixar de 1 h. 25 min. Xa unha vez rematad a Vigo +11 sabía que ese obxectivo era demasiado alto para min, polo que decidín baixar as pretensións e quedarme perto de 1 h. 28 min. e este si que saíu. 
Con este obxectivo púxenme  na liña da saída en compañia do meu novo compañeiro de adestramentos vigueses Horacio, quen tamén tiña o mesmo obxectivo. O caso é que  situámonos moi atrás o que nos obrigou a facer un esforzo extra para coller o ritmo desexado ademais a chuvia e sobre todo o vento dificulataba a carrerira.  A cantidade  de corredores non era acorde coa largura  da estrada pola que transitamos nos primeiros quilómetros, ata non atravesar o río non puidemos correr libres. No xiro da Xunqueira puiden ver como os meus compañeiros de equipo ían bastante por diante. Do km 6 ao 10 incrementamos o ritmo e fomos superando corredores pouco a pouco. No km. 16 subimos un pouco o ritmo pero ao chegar ao 18 sufrín un baixón, non era quen de seguir o ritmo de Horacio quedeime retrasado e ao lonxe podía ver como o Tanino Rama estaba ao alcance. Tentei recuperar e así o fixen xa que do 19 a meta fun moi forte, todo o forte que podía xa que as pernas xa notaban o esforzo dos quilómetros. Entrando no estadio quixen facer un derradeiro esforzo pero ía xustiño. Non din collido nin a Horacio nin a Rama pero rematei moi satisfeito coa carreria e o tempo realizado 1 h 27' 13'' ( posto 202).  A dureza da proba polo vento e a chuvia fai que está aínda máis contento coa  carreira.

Aquí deixo a ligazón aos resultados da Media Maratón Serviocio Pontevedra 2011


Pero o mellor viría despois, seguindo a tradición Tanina, trala carreira  tocaba comer unha boas ostras de Arcade regadas cun bo Alvariño























Pd. Xa hai que buscar novos obxectivos. A curso prazo temos a Carreira Pedestre de Santiago e a San Martiño en Ourense e a longo prazo un maratón Barcelona , París ? xa veremos.

Saúde e quilómetros! 

17/10/11

Vigo + 11 . 2011

Unha edición máis desta edición da Vigo +11 pero esta era un pouco especial para min, era a primeira carreira á que acudía despois de mudarme a Vigo . Era tamén a primeira á que podía acudir en autobús urbano e a primeira  na que me tiña que citar cos meus compañeiros de equipo os Taninos. 
A iso das 10:15 xa estabamos pola zona do Areal, lugar de saída, un cada vez máis numeroso grupo de Taninos. Tralo café e os preparativos quentamos un pouco e ademais de ter quentado pouco a saída retrasouse de máis e cando se deu o pistoletazo eu xa estaba totalmente frío.
O obxectivo era igualar o mellorar os tempos do ano pasado. Con isto en mente saín poñendo un ritmo de 4 min/km e compaña de Dani. Así fomos xuntos ata o km. 7 onde me din conta de que estaba por riba das miñas posibilidades, ademais coincidía coa subida da rúa Coruña que se me fixo interminábel, baixei o ritmo e fun superado por Rama que viña facendo un carreria en progresión e a quen non fun capaz de seguir. Pensaba que podía collelo na rúa Camelias pero tampouco, cada vez o vía máis lonxe e a quen non vía xa  era a Dani.
Tentei recuperar folgos camiño da rúa Venezuela, pegueime a un corredor que me viña superando e o seguín até o Corte Inglés. 
Alí empezaba unha baixada a tumba aberta até a meta, ou iso pretendía que fose, a tumba aberta. pero nen tumba, nen aberta, non había máis, nin para pegar un cambio, de feito aínda fun superado por seis ou sete  corredores máis . Ao chegar a meta marquei un tempo de 44':47'', corenta segundos peor que a edición anterior e con moitos taninos pisádome os talóns.
Non me vou machacar demasiado , sei que non estou en forma, fáltanme adestramentos e vou chegar moi curto de preparación á Media de Pontevedra así que o obxectivo de baixar de 1h. 25' vai estar moi pero que moi complicado, tal vez necesitaría dúas semanas máis de adestramento. 
O vindeiro domingo correremos por Pontevedra e nos seguintes domingos a Pedestre de Santiago de Compostela e a san Martiño de Ourense, dúas citas as que espero non faltar xa que a partir de agora acudir ás carreiras será  o xeito que terei de compartir asfalto cos meus compañeiros de equipo,  e nas que espero poder  mellorar o meu rendemento deportivo.

Deixo aquí a ligazón aos resultados da Vigo +11 
Tamén deixo as fotos que atopei da carreira e un video caseiro que fixen coa colaboracíón da miña moza Graciela.





04/10/11

Os Taninos Runners de Ponteareas. Maratón por relevos do Miño Ourense

Sinto o retraso desta crónica, os meus novos compromisos non me deixan case tempo para actualizar este blog, tamén teño que recoñecer que cada vez dáme máis preguiza pórme a escribir, peor vou facr un esforzo por que a ocasión merece a pena. 
Esta vez non vou falar de min, se teño tempo e ganas xa falarei dos meus progresos neste mundo do atletismo., hoxe toca falar dos Taninos.

Quen son os Taninos? boa pregunta que tentarei responder. Alá polo mes de marzo de 2007 eramos un grupiño de amigos-coñecidos que tiñan como afección o atletismo popular e que compartían adestramentos nocturnos e participaban nas carreiras populares da contorna . Pouco a pouco o becho das carreiras foi inxectando o seu veleno máis e máis o que levou ao grupo a participar por primeira vez  nun maratón ( Mapoma de 2008). Tal experiencia fixo que a pasión se redobrase e cada vez adrestrabamos máis e con máis ganas. 
Pouco a pouco este grupiño foi medrando sumándose novos membros ao equipo e obtendo éxitos particulares.
O 2010 foi un ano clave. En marzo repetiuse a fantástica experiencia maratoniana, esta vez  a cidade elexida foi Barcelona. E no mes de novembro adquirmos a categoría oficial de equipo ao rexistranos como tal no Rexistro Xeral de Asociación Deportivas de Galicia.
No 2011 a maratón de Sevilla na que participaron oito membros do equipo chegou a ter presencia nos medios de comunicación con artigos de prensa e entrevistas radiofónicas que  fixeron que o equipo fose aínda máis coñecido. 
Aos adestramentos cada vez acudía máis corredores, o gupiño comverteuse nun pelotón que se fai notar nas noites ponteareás, xa non somos catro "frikis" agora hai días nos que somos dezasete e como siga esta progresión teremos que pedir permiso á policia local para que corte o tráfico alí por onde pasamos.
Todo isto tivo o seu colofón o domingo 2 de outubro na maratón por relevos do Miño. Cinco equipos de relevistas chegamos a presentar na liña de saída e un deles fíxose coa terceira praza . O equipo formado por Carliños, Sito e Dani Bargiela  ( a quen lle damos as grazas por sumarse a este proxecto) foi quen de obter un resultado  espectacular.

Os demais equipos obtiveron os seguintes resultados:

Tista-Saúl- Edu: posto 12
Dani-Berto-Víctor : posto 70
Robert-David- Isma: posto 75
Anxo- Xose- José Antonio : posto 78

Dun total de 264 equipos chegados a meta



Ningún é profesional nin está becado, todos sacan tempo das sús vidas para poder adestrar e compartir experiencias correndo, todos fan esforzos por compaxinar vida familiar e deporte, por saír a correr cando chove, hai vento, frío  ou  calor extremo.
Ademais desfrutamos da compañía en comidas, ceas e festexos varios por que xa somos unha gran familia a familia Tanina!!

Saúde e quilómetros!

12/09/11

Adestrando forte

Co obxectivo da media maratón de Pontevedra empezamos un novo plan de adestramento. Dende  a Vig-bay alá polo mes de abril non voltara  a pórme en "mans" dun programa d adestramento . Este foi a primeira semana dun total de sete que restan ata a mencionada cita.
Empezamos no martes coas series curtas de 200, 300 e 400 metros que me deixaron as pernas ben cargadas, o mércores rodaxe case suave, venres unha hora de rodaxe esta vez si que foi suave e no sábado as series longas (3000+2000+3000 ) nas que cumprimos os tempos nas dúas preimeiras pero non na derradeira na que volvín a repetir o mesmo tempo que na primeira. E para rematar a semana cambie a rodaxe longa por participar na II edición dos 10 Km das Xornadas marisqueiras do Berbés ( Vigo). A carreira tiña as 10 como hora de inicio pero eu empecei a trotar ás 9 parando só para recoller o dorsal e chip e colocalos . Esta vez acompañáronme ademais de varios Taninos o meu sobriño Martín que se ben aínda non cumpriu os quince anos xa é toda unha promesa no mundo da natación e que se atreveu a correr estes dez quilómetros como preparación pas a súa nova temporada .  Como era de esperar non ía ser a miña mellor carreira , lonxe do meu estado óptimo de forma e coas pernas moi cargadas polos adestramentos da semana, remateina en 41 minutos e algo e sendo superado polo meu sobriño na liña de meta por uns segundos.

Destacar o resultado  de Sito que celebrou as súa segunda paternidade cunha carreira fantástica xa que conseguiu rematar no decimoséptimo posto cu tempo de de 34':56''.





25/08/11

Volvemos as andadas, seguimos correndo.

Non parei de correr, ou case, excepto quince días por unhas molestias no calcaño esquerdo que se ben non desapareceron de todo polo de agora non me impiden correr. Dende a carreira de Leiro a primeiros de xullo non volvín a competir, nin por forma física nin por ganas. Saín a adestrar os martes e os xoves por Ponteareas acompañado dun cada vez máis numeroso grupo de compañeiros que se uniron aos Taninos. Os sábados e/ou os domingos saía a correr polas rúas de Vigo, nada que ver con correr polas terras do Condado, demasiados coches e cemento para meu gusto.

Agora que remata agosto e semella que o verán vai tocando ao seu fin hai que ir pensando en novos retos. De primeiras temos en mente a media maratón de Pontevedra e polo medio o maratón por relevos de Ourense. Na distancia está a vindeira maratón á que queremos ir os Taninos, en principio Barcelona se ben abrimos a posibilidade de participar noutra se se dan as circunstancias.
Pouco a pouco irei retomando os costume de escribir neste blog, non hai que perder os bos costumes

Saúde e quilómetros!!

Deixo a ligazón as fotos das destas do verán e unhas fotos tiradas durante a nosa estancia en Sevilla.
sevilla 2011


Churrascada Tista


Churrascada Tanina

28/06/11

XXVIII Nocturna de San Xoán ( Vigo )

XXVIII Nocturna San Xoán ( Vigo)



Volvín á competición, dous meses e medio despois da Vig-Bay decidín voltar a sentir o que é participar nunha carreira. Axudoume a tomar esta decisión dúas cousas : que me atopaba cada vez mellor de forma e que o circuíto é moi agradecido xa que apenas ten dificultades que salvar. Xunteime con varios Taninos na praza do Rei media hora antes do comenzo da proba. A praza rebosaba de corredores ( máis de oitocentos) o que dificultaba o quecemento que consistiu nunhas voltas ao redor da praza esquivando corredores.

As 21:15 deuse a saída. Situárame atrás,non queria ser deborado pola masa ávida de correr, pretendía saír reservón. Xa na rúa Camelias me din conta de que unha cousa é saír reservón e outra ter que andar polo que me vin obrigado a correr pola beiravía ata chegar á rúa Pi y Margall onde xa puiden correr ao meu ritmo sen impedimentos.

No meu cronómetro marcaba ritmos por debaixo de 4'/km o que me sorprendeu por que non cría que podía estar para acadar eses ritmos. A rúa Coruña semellaba unha pista de despegue pola velocidade que collían todos os corredores. A calma chegou na rúa Tomás Alonso, así e todo seguía adiantando corredores ata chegar a Bouzas. Alí xiramos cara ao Berbés pola avenida de Beiramar e a cousa cambiou un chisco pois o vento fixo acto de presencia dando forte de cara. No cruce coa rúa Coruña deume alcance un corredor co que seguín ata a gasolineira de Beiramar onde me deixou atrás,non me apeteceía esforzarme máis. Xa entrando na praza do Berbés apretei un pouquiño para non deixarme superar por outro corredor e facer un tempo de 30':48'', por debaixo das miñas espectativas iniciais.

Agora estou pensando en inscribirme en Leiro polo aquel de seguir no ambiente das carreiras e disfrutar dunha fermosa paisaxe polas terras do Ribeiro.

07/06/11

Seica teño que volver a escribir

A xente me di : xa non escribes, que pasa xa non corres? No, non escribo, si , sigo correndo, é a miña resposta. Por que non escribo? sinxelamente : non teño nada que contar, non hai carreiras nin obxectivos á vista e ademais fáltame inspiración.
Aproveito par facer un resumo da miña actividade físico-deportiva dende a Vig-bay . A semana seguinte desta proba fun doar sangue ( aférese para ser máis preciso ) e dígoo por que non sei s e foi a raíz disto pero entrei nun baixón físico brutal. Cada vez que saía a correr sufría, ritmos baixos, cansinos e con moito esforzo. Pensei que podía ser froito da falta de obxectivos e marqueime un: a media de Coruña pasando antes pola carreira da Agüíñas no Porriño. Nin por esas, a carreira resultou un desastre , apenas sete km. que me costaron rematar polo que tomei a decisión de non correr na Coruña ( se non estou para correr sete como vou correr vinte e un ? pensei).
Cambio de obxectivo, había que recuperar folgos. Dende esa semana saír a correr sería saír a trotar para ir recuperando sensacións, nada de carreiras, nada de series.
A principios de mes de xuño decidín regresar ao ximnasio para volver á rutina e para compensar a falta de adestramentos. E nestas estamos, se todo vai ben igual me animo a participar nalgunha carreira como na nocturna de San Xoan.

Se cadra volverei a escribir.

Saúde e quilómetros!!

Pd. O 8 de xuño celébrase a primeira "pachanga tanina" de futbol . A ver que tal se nos dá correr detrás do balón.

04/05/11

E volveron as series

Dende a Vig-bay non teño corrido moito, como moito tres días a semana o que máis. Precisaba dun descanso físico e psíquico, pero hoxe, animado por Edu e Isma atrevinme a facer unhas series de 1000 m. con eles. Máis ben acompañeinos ata Pardellas e alí xunto con Anxo fixen cinco series de mil entre 3:58 e 3:38. As sensacións? penosas, como boto de menos estar en forma! As pernas pesadas, falto de ritmo, sen forzas... en definitiva que estou para o arrastre.

O peor é que estou inscrito na carreira das Agüiñas, organizada pola Club de atletismo Porriño, este domingo día 8, e á media maratón de A Coruña para o día 15. Se a estas sensaciósn das series de hoxe lle sumo a "páxara" que me deu o domingo pasado adestrando o futuro nestas carreiras éche ben negro. Mais non desespero, seguro que me irei atopando mellor pouco a pouco, agora non me preocupa moito non facelo ben nestas carreiras, ata despois do verán teño tempo de pórme en forma e aí si que darei guerra, de momento a gozar de correr coa luz do sol e co calorciño e das festas e comilonas como a que temos prevista para o 14 na finca do Tanino Tista quen nesta fin de semana vai participar nos 101 Km. de Ronda, dende aquí moitos ánimos para tan dura proba.


Seguimos na estrada ! ( menos pero seguimos!)

11/04/11

XII Media maratón Vig-bay. A crónica


E saiu ben, tanto medo que tiña e que ben o pasei!. Mañá perfecta para correr, fresquiña, perfecta para correr. Así estaba a climatoloxía ás nove da mañá cando os Taninos e acompañantes chegamos a Samil. A avenida xa arrecendía a carreira importante.

Como non tiña claro cal ía ser o meu rendemento na carreira, tomeino con moita calma, non estaba nervioso, decidira desfrutar de todo o ambiente que rodea a esta proba.

A carreira comenzou putual, ás 10:30, os Taninos saímos moi adiante, tanto que tardei apenas sete segundos en pasar por debaixo do arco de saída. Nese intre ía acompañado de Tista, Edu, Isma, Sito, Dani, David e Robert. Saímos moi libres, sen apenas ser estorbados o que fixo que marcásemos un primeiro quilómetro moi rápido. Atopábame ben pero optei por facer unha carreira conservadora, o medo a mancarme de novo estivo presente en toda a carreira. Primeiro quixen acompañar a David e marquei o ritmo que el desexaba seguir, mais antes de sair de Samil vin que non era quen de me seguir. Púxenme a carón de Dani momento no que me enterei de que ía tocado dun isquio por culpa dun mal paso ao esquivar un cono do trazado. Acompañeino ata a praia de Canido e xusto antes de inciar a subida díxome que non podía seguir, xa en meta me diría que fixo o resto da carreira "andando"! ( impresionante! ). Quedei só, Isma ía xa bastantes metros por diante e por suposto Edu, Sito e Tista a moitos máis.

Km. 10 en 41:00 minutos, ben, controlando, o duro aínda estaba por chegar e quería gardar forzas. Sobre o km 14 alcánzame Pancho ( Beauvais) e decido seguilo, chegamos a Praia América o día empeza a abrir e o sol a pegar, nin gorra, nin crema solar para protexerme ( ámbalas dúas cousas quedarían no coche), aproveito todos os avituallamentos para refrescarme por dentro e por fóra.
Km 17 , A Ramallosa, o percorrido cambia de sentido e o vento fai presencia de cara, pega forte, moléstame e fai que teña que esforzarme máis. A dúbida sobre a miña lesión segue na cabeza, non me atrevo a cambiar o ritmo ( tampouco sei se sería quen de facelo). Pasamos Sabarís, teño a impresión de que este ano hai máis xente animando nesta zona. Vou ben, facendo cálculos , creo que podo baixar da hora vinte e seis. Chegamos a Baiona, como sempre o derradeiro km. faise interminable, como chego bastante fresco podo gozar do espectáculo, busco coa mirada aos amigos e saúdo, teño forzas para esprintar e facer unha marca por debaixo do previsto :1 hora 25 min. 45 seg. non está nada mal para levar quince días sen adestrar.

Na liña de meta saúdame Pilar Ruiz, alma mater desta carreira e aproveito para agradecerlle os detalles que tivo cara a nós no proceso de inscripción e para darlle a noraboa pola organización.

Xa no magnífico avituallamento que nos tiñan preparado ( rosca, iogures, auga, froita, isotónicas ) saúdo aos meus compañeiros,cada quen conta a súa carreira mentres repón forzas, e non me deixo de asombrar cos corredores que parecen saídos dunha pelicula de posguerra cargando en caixas produtos do avituallamento, increíble!.

Mágnifica carreira para min, unha fixa no meu calendario e iso que, fose pola calor, por lesións ou por falta de preparación, aínda non conseguín facer a carreira perfecta nesta proba . Quen sabe igual na vindeira edición.

Clasificación da XII Vig-Bay

Fotos dos Taninos

Saúde e quilómetros!!

07/04/11

XII Media maratón Vig-bay


Pois si , creo que estou apto para poder participar. Hoxe, xoves, veño de facer unha proba do meu estado físico. A lesión non me provocou molestias outro tema é a falta de adestramentos provocada polo parón ao que me vin obrigado para recuperarme da lesión, dez días sen adestrar.
Na proba de hoxe notei as pernas moi pesadas consecuencia lóxica de non adestrar e do paso polas mans da fisioterapeuta.

Non podo pensar en facer marca persoal, nin tan sequera baixar o tempo da edición pasada, agora mesmo con chegar á meta de Baiona sen problemas doume por satisfeito.

A carreira é, na miña opinión, a mellor de Galicia. Cada ano máis e máis corredores se preparan para participar nela. Por percorrido, polo ben facer da organización paga a pena participar aínda que non sexa nas mellores condicións.

Os Taninos presentamos equipo por cuarto ano consecutivo. As nosa aspiración tanto individual como por equipos non pode pasar máis alá de pasalo ben e se podemos entrar entre os vinte primeiros equipos mellor.

O domingo día a dez é a cita, as previsións meteorolóxicas son boas polo tanto só falta poder desfrutar.

Sáude e quilómetros!!

30/03/11

A cousa pinta mal


A menos de quince días da edición máis numerosa da historia da media maratón Vig-bay , máis de catro mil inscritos, non teño segura a miña participación. É lei dos deportistas as lesións ,que sempre son inoportunas pero as veces son "máis" inoportunas.
Hai dúas semanas manqueime nun adestramento facendo series, unha sobrecarga que derivou nunha contractura. Descansei , fun a fisioterapia e nunha semana estaba de novo dándolle á zapatilla. Tan ben me atopaba que decidín ir á V carreira dos 10Km da cidade univeristaria de Vigo (máis coñecida como CUVI). Esa semana adestrei ben, sen molestias se ben é certo que non lle metera ritmos altos.

O domingo fomos ata a mencionada carreira Tista, Isma, Edu, David, Victor e un servidor ademais da sección femenina dos taninos :Mónica Hombreiro. A miñasintención era rematar entorno aos 38' e con esa intención saín preto da cabeza de carreira, non moi lonxe de Edu, fun só ata o km 3 no que me colle Isma e continuamos xuntos, sempre vendo na distancia a Edu, aos demais compañeiros víamolos nos cambios de dirección que facía o circuíto. Así fomos , mantendo sempre un ritmo por debaixo de 4'/Km ata o km 9. Aquí pasou o inesperado, sen aviso previo sentín como se me cargaba o isquio dereito e me obrigaba primeiro a baixar o ritmo e despois ter que parar e regresar a meta andando, foi a miña primeira retirada nunha carreira. Os demais compañeiros cumpriron os seus obxectivos coas escepción de Edu que uns segundos antes de pararme eu tamén se viu obrigado a parar por unha forte dor causada por un flato e unha vez recuperado puido reanudar a carreira, se ben non puido cumprir os seus obxectivos. Mónica pola súa parte rematou a carreira moi ben e iso que se queixaba dun xeonllo.

Tres días despois da carreira sigo con molestias. Trala carreira apliqueille xeo, e pomadas antiinflamatorias, ademais de sesións de fisoterapia e aínda así noto molestias. Creo que me teño que esquecer de poder facer unha boa marca na carreria, iso para empezar, e espero que as consecuencias sexan só esas, a día de hoxe dou por bo podela correr sen molestias, for cal for o tempo que faga.
Fago votos para que así sexa, descansarei o que sexa necesario, non farei ningunha actividade deportiva, seguirei indo a fisioterapia, tomando ibuprofeno, aplicando frio e Voltarén todo por poder estar na saída da mellor carreira de Galicia o día 10 de abril e podela disputar en compañia dos Taninos e catro mil corredores máis.

Saúde e quilómetros!!

21/03/11

XII Media maratón Vig-Bay

A menos de vinte días para esta carreira os taninos xa temos o equipo conformado e inscrito e este ano cunha novidade, por primeira vez formará parte do equipo unha fémina: Mónica Hombreiro, a compañeira do tamén tanino Fernando Rama a quen recibimos con ledicia e que vai debitar na distancia, dende aquí desexámoslle éxito na súa carreira.

Polo que respecta ao resto de integrantes estes son:

Edu , Tista, Isma, Dani, David, Victor, Robert, Sito e un servidor, en total dez corredores. Cada quen ten o seu obxectivo, nalgúns casos moi esixente como é o baixar de 1:20'. O meu non o teño ben definido aínda. En principio quero baixar a miña marca de 1:25' lograda o ano pasado, creo que podo facelo mais estes días estou un tanto preocupado por unha lesión de última hora en forma de sobrecarga no isquio dereito que me ten preocupado, de feito a semana pasada case non puiden adestrar e nesta semana non vou poder facer as series curtas, causantes de tal lesión.

A nivel equipo espero poder superar a 19º posto de hai dúas edicións, xa que desta vez temos un par de galgos que poden facer moi bos tempos.

A Vig-bay é a carreira por excelencia en Galicia, a día de hoxe xa supera os 3000 inscritos e aínda non se pechou a inscripción: Non sei se se chegará aos 4000 previstos pero xa de feito pasa por ser a mellor media tanto en participación como en infraestrutura. Os Taninos estaremos ao nivel que tal proba merece.

Saúde e quilómetros!!

09/03/11

Gústache correr?

Navegando pola rede atopei esta entrada que reproduzo aquí e creo que me identifico con máis da metade das cousas que di, será grave?


¿Eres adicto a correr?


Sabes que ya eres corredor cuando:
  • Tratas de convencer a todo el mundo que corra 5 km, "porque eso no es nada."
  • Te sabes las distancias a todas partes con una precisión de 0.1 km.
  • Te parece que la diferencia entre 14km/h y 15km/h es inmensa.
  • La enfermera se asusta porque tus pulsaciones están en cuarenta.
  • Tus héroes son todos africanos y te empiezas a parecer a ellos.
  • Plátanos, pasta y agua son el 80% de tu dieta.
  • No corres para adelgazar, sino que adelgazas para correr.
  • Te levantas más temprano los fines de semana que los día de trabajo.
  • Los viernes te acuestas más temprano que el resto de la semana.
  • Sales escondido a correr porque te da pena decirle a la familia que vas por tu segunda carrera del día.
  • En un día "suave" corres 10km.
  • En el lavandero hay un sitio especial para la ropa de correr.
  • Cuando viajas, los zapatos los cargas en el equipaje de mano.
  • Eres el único al que no le importa que el ascensor no funcione.
  • Ya nadie pelea contigo porque sales a correr un 25 de diciembre.
  • Corres 13 km, te bañas, te vistes, desayunas y cuando el resto de la gente se despierta te pregunta: ¿Qué pasa? ¿hoy no corres?"
  • No puedes correr en el gimnasio porque la cinta tiene un limite de 30 minutos (de todas maneras correr en cinta te parece una mierda.)
  • Ves maratones por televisión.
  • Cuando los gels y los energy-bars te empiezan a saber bien.
  • Mezclas Gatorade con agua porque "la concentración comercial no es la correcta".
  • Desayunas a las 4 de la mañana.
  • Te molesta la gente que le llama a cualquier carrera "maratón."
  • Cuando la familia ya no te dice que corres mucho o que estás muy flaco.
  • Viajas 100 km para una carrera de 10km.
  • Te fijas en las zapatillas que usan otros.
  • Sabes que Runner's World siempre publica lo mismo y de todas maneras estas suscrito y la lees todos los meses.
  • Sabes más de rodillas que un médico.
  • Te puedes tomar 4 litros de agua seguidos.
  • Tienes un blog para escribir estupideces como éstas.

18/02/11

XXVII Maratón de Sevilla. A crónica .






Mércores 9 de febreiro, hoxe son ás derradeiras series de mil en Pardellas antes da carreira, antes un breve trote de catro quilómetros e informar aos meus compañeiros de que no Atlántico diario van a sacar unha noticia sobre a nosa experiencia, esta mesma tarde chamáronme para facer unha entrevista, fainos ilusión isto de saír na prensa. As series saen ben, estou moi contento creo que a carreira vai saír como quero. Despois do adestramento reunímonos para perfilar a viaxe a Sevilla.

Xoves 10 de febreiro , efectivamente saímos no Atlántico, xa somos famosos!. Estamos desexando que chegue o día da carreira, a espera faise longa. Empezo a ter molestias no arco pé dereito, o pé que tiven lesionado no verán. Non quero darlle importancia seguro que son os nervios.

Venres 11 de febreiro, día da viaxe. Saímos cara Santiago as 15:00 para dende alí ir en avión a Sevilla, pero antes teño que ir a traballar pola mañá e por sorpresa recibo a chamada de dúas emisoras de radio ( Radiovoz e Onda cero) queren entrevistarme para contarlles a aventura, póñome un pouco nervioso pois as dúas entrevistas van en rigoroso directo, Onda cero as 13:10 saio airoso do asunto, a segunda Radio Voz as 14:45 mellor aínda empezo a collerlle gusto a isto das entrevistas.

O avión sae cun pouco de retraso e vai cheo, nel coincidimos con Dani Bargiela e con outros corredores do equipo Atletismo Monte Segade de Lugo, polas pintas algún corredor máis se pode ver na cabina do avión.

Xa en Sevilla e unha vez instalados no piso saímos a trotar un pouco para estirar pernas, temos o piso en pleno centro histórico plagado de bares cheos de xente que nos miran estranados, xa estamos acostumados a que nos vexan con cara rara. Durante a carreira as dores no pé volven, son molestias pequenas pero fan que a cabeza empece a darlle voltas en sentido negativo, empezo a pórme nervioso. Despois da cea en grupo e das risas trato de esquecerme do tema.

Sábado 12 de febreiro a representación tanina levántase cedo e tras o almorzo nos diriximos ata a feira do corredor instalada no Estadio Olímpico ( Illa da Cartuja) na procura dos dorsais. O camiño facémolo con calma, son tres quilómetros de paseo por calle Sierpes, Alameda de Hércules e a Cartuja,ao día seguinte teremos que facelo de novo pero máis a présa.

Xa no estadio recollemos os dorsais e os agasallos, hai moita xente a recollelos e poucos a entregalos, as colas son bastante longas, a pesar de que David non levaba o DNI ( á súa carteira pasoulle como ao carro de Manolo Escobar) déronlle o seu dorsal sen problemas en cambio Víctor e Tista teñen problemas cos seus dorsais pois non aparecen, tras ir e vir dun lado ao outro conseguen o ansiado dorsal.

Na bolsa de corredor hai unha camiseta e pantalón de atletismo ademais dunha bolsa para levar roupa, chaveiro, insignia conmemorativa, bastante completa para o que pagamos de inscripción.

Despois de dar unha volta pola feira (nada que ver en tamaño coa de Barcelona) e de sacarnos unha foto con Luís Miguel Martín Berlanas fomos cara a comida de hidratos que proporcionaba a organización nas instalacións de "Isla Mágica". Prato de pasta (escaso), actimel, mazá, froitos secos, flan e bebida que desfrutamos nun ambiente agradable rodeados de corredores de todas as partes de España.

Pola tarde decidín durmir a sesta e descansar mentres preparaba as cousas para o día seguinte e contestei as mensaxes de ánimo recibidas.

Mentres nos preparamos para a cea tiven un ataque de pánico, estaba realmente preocupado, non as tiña todas comigo de poder rematar a proba e moito menos de baixar a marca persoal, nin o chocolate conseguira calmarme, deiteime un pouco, descansei e coa charla de equipo conseguín tranquilizarme.

Trala marabillosa cea en compaña dos Taninos contando anécdotas, bromas, etc apaguei o móbil e a durmir non sen antes botarlle radio salil ao pé.


Domingo 13 de febreiro . 6:30 soa o despertador. Os Taninos imos espertando e preparando o almorzo. Non estou nervioso, nin preocupado, o que teña que ser, será. Cada quen fai o seu ritual pre-carreira. No meu caso despois de rematar o almorzo, que foi igual ao de todos os días, empezo a me vestir. Crema nos pés ( outra vez radio salil), íngoas, sobacos e peitos, hai que evitar as rozaduras. A continuación o uniforme de tanino cos petos do pantalón con dous xeles e unha pastilla de glicosa. Preparo a bolsa que vou deixar no gardarroupa e cando xa estamos todos listos saímos cara o estadio olímpico, son as 8:15.

Imos metade trotando metade camiñando, así as 8:45 xa estamos nas portas do recinto deportivo. Fotos de rigor, deixo a roupa no lugar reservado imos ata pista.

O ambiente é espectacular, milleiros de corredores de aquí para alá, nervios, visitas aos urinarios uns, mexada en botellas de plástico outros, saúdos, charlas...

Faltan 20 minutos e xa estamos todos en liña de saída. A espera faise longa, entretémonos mirando o vídeo marcador do estadio que emite imaxes do interior, non penso no pé, se teño que retirarme xa sei onde vai estar Anxo vendo a proba ( km. 5, 10 e 15 ) se supero eses quilómetros a cousa vai ben.

Son ás 9: 30 horas, soa o disparo de saída : Empeza o Maratón !

A pesar de estar ben colocados saímos andando, incluso arrastrando os pés, perdo aos meus compañeiros e non consigo empezar correr ata saír do túnel do estadio, saída mal organizada pois ao non haber caixóns de saída hai corredores que non se sitúan onde por marcas lles correspondería. O primeiro km. fágoo a 4:49, moi lento, ata pasado o primeiro km onde a avenida é ancha non consigo coller o meu ritmo. Busco un grupo no que arrouparme e me pego a uns corredores do Monte Segade. Os quilómetros van pasando, atópome ben, trato de manter un ritmo de 4:10 e o mellor é que non me doe nada, así ata o km.12 onde vexo que vou mellor que os meus compañeiros e busco outro grupo por diante.

Paso o 15 saúdo a Anxo e a Luís , non os volvería a ver ata a meta, sen rastro de dores no pé, concéntrome na carreira. A única molestia que teño é unha dor debaixo do ombreiro esquerdo, unha vella contractura que co frío que vai nesta mañá estáme a fastidiar.

Chego á media maratón marcando un tempo de 1:28:40 vou máis lento que en Barcelona, pero penso que o podo recuperar.

Busco outro grupo por diante, alí hai un corredor ourensán, charlo un pouco, animámonos e póñome a tirar do grupo, aquí prodúcese a anécdota da carreira pois ao ver o nome de Ponteareas na camisola varios compañeiros de grupo lémbrase de Álvaro Pino, botamos unhas risas e sigo ao meu.

Km 29, pasamos polo Benito Villamarín (estadio do Betis), e consigo contactar con outro grupo, comprobo que vou ben, este grupo parece o bo e trato de seguir o seu ritmo.

Atravesamos outra vez o río para adentrarnos en Triana, máis ben rodeamos Triana, empezo a sufrir, creo que empeza o maratón de verdade. No km. 35 o grupo empeza a desfacerse, algúns fan a goma, outros van mantendo o ritmo, eu entre eles, outros o incrementan , teño a sensación de que aquí se está xogando a marca, como comprobo que sigo por debaixo das tres horas non me preocupo.

Km. 38 entro de novo na illa da Cartuja, chéirase a meta, nin rastro do grupo, cada quen sobrevive como pode, empezo a ser superado, aumento o ritmo pero teño medo de romper e volvo a baixalo, prefiro manterme como estou o que conleva que os seguintes quilómetros van ser máis lentos.

Km.41 o estadio esta aí, que ganas teño de chegar! Esquézome do reloxo, é hora de gozar do conseguido, penso nos adestramentos, nas series, nos días nos que estando de vacacións me levantaba cedo para correr, nos amigos que me apoian. Entro no estadio faltan trescentos metros nada máis, nese intre desexaría que o tempo se parase para poder gozar mellor do momento mais pola contra apuro o ritmo, adianto corredores, saúdo a Anxo na bancada, ergo os brazos, entro en meta ( 2 h: 58': 01'' ) , párome, ando, dánme unha toalla para cubrirme, bebo , saúdo, emociónome cando recollo a medalla , que bonita é! . Atópome con Edu, abrazámonos, que tempazo fixo! ( 2:53: 47) . Pouco a pouco ímonos xuntando os taninos, vexo a Tista ( 2: 52: 58) coxeando, dende o km 15 co xemelo tocado, tamén vexo a Carlos ( 2:51: 51) , quéixase do esforzo, e quen non!, grandes tempos para ser debutantes. Ao pouco chegan Dani ( 3: 06: 50 ) , Víctor e David ( 3: 11: 39 ). Xuntámonos e imos ata a bancada e dende alí vemos chegar a Robert ( 3: 38: 46) , vai fastidiado, o xeonllo non lle respondeu e pola súa cabeza pasou a retirada pero aínda non se retirou un tanino dun maratón! bravo Robert!

David no km. 5

Xa todos xuntos regresamos a casa andando, onde nos esperan unhas marabillosas pizzas e unhas refrescantes cervexas que temos ben ganadas. Contamos a nosa carreira e celebramos o éxito. Na tardiña toca ir de pinchos, finos e cañas. A experiencia toca ao seu fin.

Luns 14 de febreiro regresamos a Ponteareas non sen antes dar un último paseo por Sevilla antes de coller o autobús que nos deixa no aeroporto.

Foi un fin de semana fantástico, alguén o bautizou como o “Gran Hermano Tanino”, cada quen no seu papel : cociñeiros, animadores, organizadores e sobre todo amigos e deportistas.

Xa estou pensando na seguinte, esta experiencia hai que repetila, tal vez Barcelona 2012 ? pode ser.

Agora hai que pensar en recuperarse, a Vig-Bay está á volta da esquina e aí hai que dálo todo de novo.

Saúde e quilómetros!!!

14/02/11

Maratón de Sevilla

Para todos os que esperades a crónica desta experiencia quero pedirvos paciencia, hai moito que contar e quero facelo ben asíq ue preciso de tempo. Para abri boca aquí vos deixo algunhas fotos que atopei pola rede.
Paciencia!

















06/02/11

Maratón de Sevilla, a unha semana


Pois si dentro dunha semana xa estará todo rematado, xa haberá que buscar novos retos, novos obxectivos, pero de momento vaiamos a desfrutar desta carreira. Xa temos case todo preparado para viaxe, o traslado a Lavacolla, os billetes de avión a reserva do piso, ata temos a un tanino d na cidade de Sevilla que nos vai a facer a reportaxe fotográfica moi ao seu pesar, xa que o compañeiro Anxo de seguro que desexaría máis correr no maratón que estar perseguíndonos polas rúas de Sevilla, pero unha lesión impídello, haberá outras oportunidades para resarcirse.


Con respecto a preparación deportiva esta semana que deixamos realizamos o test do 6000 m. do que todos saímos satisfeitos. No meu caso pretendía probar se estou en condicións de tentar mellorar a miña marca de 2:57:27 e saquei a conclusión de que pode ser posible aínda que non vai ser doado, vai a andar a cousa moi xusta.

Os obxectivos están xa definidos : Tista e Carlos entorno a 2:45:00 ( para ser a súa primeira experiencia coa distancia é un reto importante ) ; Edu pretende estar ao redor de 2:52:00, eu baixar a marca antes mencionada e Dani, David, Victor e Robert estarán nas 3:15:00.

O que pretendemos e desfrutar, xa sabemos que hai xente que non entende que se poda desfrutar correndo, a esa xente lle digo que proben dentro das súas posibilidades e xa verán como cambian de opinión, a desfrutar polo tanto imos a Sevilla e do que alí suceda daremos conta no seu debido tempo.


Saúde e quilómetros!!!

30/01/11

Media Maratona Manuels Machado ( Viana do Castelo)

Magnífica carreira! pola organización, polo recorrido ( duro pero perfectamente organizado) e ademais acompañounos o tempo.
Seis Taninos máis o compañeiro Carlos, os que imos a Sevilla, fomos ata Viana para participar nesta proba. Cada quen co seu obxectivo particular condicionado pola cita maratoniana de Sevilla.
Chegamos con tempo suficiente para recoller o sobre cos dorsais e tomar un cafeliño con calma e ir ao baño, tanta calma que tiven que andar a cen para cambiarme e dispoñerme case sen quentar na liña de saída. De feito tivemos que saír moi atrás o que condicionou a nosa carreira nos primeiros quilómetros.

Non sabía moi ben como plantexar a carreira. Na previa decidimos sair xuntos Tista, Carlos, Edu máis eu, tratábase de facer unha media de 4:05 min/km, como preparación para o maratón. E con esa idea saímos, pero ao chegar ao km 6 xa nos quedamos sós Edu e eu, Tista e Carlos non foron quen de mater un ritmo " baixo" para as súas posibilidades, polo que enseguida colleronos distancia.
No cambio de sentido do km 10 puidemos ver cal era a situación de carreira. Tista, Carlos, Edu-Xose, Victor, David e Robert o cal corría un tanto mermado de facultades por ter pasado mala noite. Estes serían tamén os resultados en meta.

Pola miña banda decidín seguir a Edu a pesar de que incrementou o ritmo or deibaixo de 4'/km. De aquí a meta non baixaría ese ritmo. Conseguín manterme con el e atopeime ben e con forza nas subidas, as que lle teño moito medo, isto deume confianza para manterme así. Xa no km. 20 aproveitando a baixada Edu estirou a zancada e xa non puiden seguilo máis que coa mirada. Xa Na recta de meta sufrín para rematar, terreo empedrado, costa arriba e con 21 km enrriba. Tempo final neto 1h.24':35''.

A valoración ten que ser positiva, é a primeira e única toma de contacto coa competición antes da cita sevillana e non sabía como ía a atoparme, o resultado final déixame contento pero non como para estar seguro de poder baixar das tres horas. En xeral todos rematamos satisfeitos coa carreira feita.

Na vindeira semana faremos o test do 2x6000 que nos pode dar a todos unha mellor idea de cales son as nosas posibilidades.

Na vindeira entrada contarei como foron estas series.

Pa ver os resultados da carriera aquí.

23/01/11

A tres semanas.

Creo que xa está todo feito, xa non hai máis que facer, o que non se fixo ata agora xa non se vai facer. Falo da preparación para o maratón de Sevilla. Esta semana foi a última semana dura de adestramento : series de 15x400 entre 1:36 e 1:15 , dúas rodaxes de 11 e 13 km , series de 4x3000 entre 13:00 e 11:44 e para rematar case 25 km nunha hora e cincuenta minutos. A nota que me poño nesta semana é de notable. Despois dunha dura semana como a que mencionei, na tirada longa atopeime moi ben sendo quen de facela en ritmos progresivos facedo os derradeiros quince quilómetros todos por debaixo de 4:30 e algúns entorno aos 4 min/km.
Agora xa só quedan unhas series de 1000 metros , a media maratona de Viana e unha rodaxe suave de 90 min. ademais dunha cantas rodaxes.

Non sei se estou preparado para volver a baixar das tres horas. Vou tentalo, por iso non quedará. Tal vez a media de Viana sexa unha proba que me de unha mellor avaliación do meu estado físico. Non sei, a día de hoxe como a vou a enfocar, se dálo todo ou ser reservón tendo en conta que esta carreira é só quince días antes do maratón e pode que o esforzo de desputar unha media poda pagalo no obxectivo final en Sevilla. Teño toda a semana para pensalo aínda que seguro que ata que non estea correndo polas estradas portuguesas non tomarei unha decisión, de momento o que si xa teño decidido é que cando remate este escrito voume inscribir no maratón, xa vai sendo hora.

A por Sevilla!!

16/01/11

Sevilla, faltan catro semanas,

Menos dun mes xa afinamos a preparación. Estas dúas semanas pasadas e a vindeira son de carga e de facer moitos quilómetros. Na semana pasada e nesta cheguei a sumar máis de setenta e cinco quilómetros por semana o que me fai chegar ao domingo moi cansado, resultado lóxico.

Esta recén rematada semana foi especial dura e esixente. Comenzamos con dúas series de cinco mil que fixen en 20:40 e 19:33 respectivamente. Non as acabei excesivamente cansado pero na rodaxe do día seguinte si notei as pernas moi pesadas. Igual sensacións tiven na fin de semana, xa que o venres fixemos dez series de mil entre 4 e 3:28 a úlltima, o sábado e o domingo as pernas sentíaas moi pesadas. Sobre todo na rodaxe longa do domingo, case vinte e catro quilómetros nos que en ningún momento me atopei cómodo, as pernas doíanme nas costas e non era quen de aumentar o ritmo polo que non me quedou máis remedio que cambiar ritmos fortes para finalizar por facer uns minutos de máis pois no adestramento de hoxe, domingo, tiña que facer unha hora cincuenta rematando forte e rematei por facer unha hora cincuenta e tres mantendo o mesmo ritmo.

Na vindeira semana faremos un cambio no plan para adaptar os adestramentos á Media maratona Manuela Machado de Viana do Castelo ( Portugal) . Non teño claro que tipo de arranxos facer nos adestramentos se series curtas entre semana ou facelas un pouco máis longas, dicidirémolo sobre a marcha.

O día 30 participaremos nesta bonita carreira no veciño Portugal, carreira na que tarnatan moi ben ao corredor e en especial aos corredores galegos que nos desplazamos até esta fermosa cidadade.

Despois pensar xa en Sevilla, dígoo como se non levaramos pensando nesta cita dende hai meses, xa temos viaxe e alonxamento arranxados só falta non esquecerse de facer a inscipción!

02/01/11

Feliz 2011.

E xa estamos nun novo ano. Ano que nos deparará a participación en novas carreiras esta vez como club legalmente rexistrado. Entre estas carreiras destaco por ser o primeiro gran obxectivo o Maratón de Sevilla . Na preparación desta proba estamos inmersos agora, cada un co seu obxectivo, uns rematar, outros baixar de 3:30 e outros con metas máis esixentes, como é a miña xa que pretendo volver a baixar das tres horas ou a de Edu que aspira facer 2 horas 52 min. Isto lévanos a facer algúns adestramentos diferentes. Eu sigo o plan que xa empreguei para a marató de Barcelona e coma min a maioría dos Taninos. No caso de Edu sigue un plan moito máis esixente xa que se ben coincibe con nós nas rodaxes e nas tiradas longas, pero no canto de facer as nosas series, fai só series de 1000 m. cando tocan series curtas e de 3000 m cando tocan as series longas, a ritmos cada semana máis duros. O tempo e o asfalto dirá se é unha boa decisión, pero por intentalo xa merece un premio.

No que respecta á preparación da viaxe esta semana formalizamos os billetes de avión, se ben nun principio tiñamos a idea de viaxar en furgoneta ao final decidimos facer a viaxe en avión dende Santiago directos a Sevilla aproveitando os voos dunha compañía de baixo custo. Xa temos aloxamento e viaxe arranxados, só falla formalizar as inscricións.

Sigo encantado co Garmin que comprei, día a día vou descubrindo novas aplicacións e usos como a de permitir transmitir os datos á web de strands.com o que me facilita gardar os datos dos adestramentos e carreiras.

Seguiremos informando. Saúde e quilómetros!!

Cea tanina 2010

caza tanina 2010


Aqui vos deixo as fotos da cea nas que se formalizou a constitución dos Taninos como club deportivo.