A menos de quince días da edición máis numerosa da historia da media maratón Vig-bay , máis de catro mil inscritos, non teño segura a miña participación. É lei dos deportistas as lesións ,que sempre son inoportunas pero as veces son "máis" inoportunas.
Hai dúas semanas manqueime nun adestramento facendo series, unha sobrecarga que derivou nunha contractura. Descansei , fun a fisioterapia e nunha semana estaba de novo dándolle á zapatilla. Tan ben me atopaba que decidín ir á V carreira dos 10Km da cidade univeristaria de Vigo (máis coñecida como CUVI). Esa semana adestrei ben, sen molestias se ben é certo que non lle metera ritmos altos.
O domingo fomos ata a mencionada carreira Tista, Isma, Edu, David, Victor e un servidor ademais da sección femenina dos taninos :Mónica Hombreiro. A miñasintención era rematar entorno aos 38' e con esa intención saín preto da cabeza de carreira, non moi lonxe de Edu, fun só ata o km 3 no que me colle Isma e continuamos xuntos, sempre vendo na distancia a Edu, aos demais compañeiros víamolos nos cambios de dirección que facía o circuíto. Así fomos , mantendo sempre un ritmo por debaixo de 4'/Km ata o km 9. Aquí pasou o inesperado, sen aviso previo sentín como se me cargaba o isquio dereito e me obrigaba primeiro a baixar o ritmo e despois ter que parar e regresar a meta andando, foi a miña primeira retirada nunha carreira. Os demais compañeiros cumpriron os seus obxectivos coas escepción de Edu que uns segundos antes de pararme eu tamén se viu obrigado a parar por unha forte dor causada por un flato e unha vez recuperado puido reanudar a carreira, se ben non puido cumprir os seus obxectivos. Mónica pola súa parte rematou a carreira moi ben e iso que se queixaba dun xeonllo.
Tres días despois da carreira sigo con molestias. Trala carreira apliqueille xeo, e pomadas antiinflamatorias, ademais de sesións de fisoterapia e aínda así noto molestias. Creo que me teño que esquecer de poder facer unha boa marca na carreria, iso para empezar, e espero que as consecuencias sexan só esas, a día de hoxe dou por bo podela correr sen molestias, for cal for o tempo que faga.
Fago votos para que así sexa, descansarei o que sexa necesario, non farei ningunha actividade deportiva, seguirei indo a fisioterapia, tomando ibuprofeno, aplicando frio e Voltarén todo por poder estar na saída da mellor carreira de Galicia o día 10 de abril e podela disputar en compañia dos Taninos e catro mil corredores máis.
Saúde e quilómetros!!
Hai dúas semanas manqueime nun adestramento facendo series, unha sobrecarga que derivou nunha contractura. Descansei , fun a fisioterapia e nunha semana estaba de novo dándolle á zapatilla. Tan ben me atopaba que decidín ir á V carreira dos 10Km da cidade univeristaria de Vigo (máis coñecida como CUVI). Esa semana adestrei ben, sen molestias se ben é certo que non lle metera ritmos altos.
O domingo fomos ata a mencionada carreira Tista, Isma, Edu, David, Victor e un servidor ademais da sección femenina dos taninos :Mónica Hombreiro. A miñasintención era rematar entorno aos 38' e con esa intención saín preto da cabeza de carreira, non moi lonxe de Edu, fun só ata o km 3 no que me colle Isma e continuamos xuntos, sempre vendo na distancia a Edu, aos demais compañeiros víamolos nos cambios de dirección que facía o circuíto. Así fomos , mantendo sempre un ritmo por debaixo de 4'/Km ata o km 9. Aquí pasou o inesperado, sen aviso previo sentín como se me cargaba o isquio dereito e me obrigaba primeiro a baixar o ritmo e despois ter que parar e regresar a meta andando, foi a miña primeira retirada nunha carreira. Os demais compañeiros cumpriron os seus obxectivos coas escepción de Edu que uns segundos antes de pararme eu tamén se viu obrigado a parar por unha forte dor causada por un flato e unha vez recuperado puido reanudar a carreira, se ben non puido cumprir os seus obxectivos. Mónica pola súa parte rematou a carreira moi ben e iso que se queixaba dun xeonllo.
Tres días despois da carreira sigo con molestias. Trala carreira apliqueille xeo, e pomadas antiinflamatorias, ademais de sesións de fisoterapia e aínda así noto molestias. Creo que me teño que esquecer de poder facer unha boa marca na carreria, iso para empezar, e espero que as consecuencias sexan só esas, a día de hoxe dou por bo podela correr sen molestias, for cal for o tempo que faga.
Fago votos para que así sexa, descansarei o que sexa necesario, non farei ningunha actividade deportiva, seguirei indo a fisioterapia, tomando ibuprofeno, aplicando frio e Voltarén todo por poder estar na saída da mellor carreira de Galicia o día 10 de abril e podela disputar en compañia dos Taninos e catro mil corredores máis.
Saúde e quilómetros!!
4 comentarios:
Pois iso, saúdo e quilómetros.
Xa verás coma dentro duns poucos días a lesión está esquecida e podes participar na vig bay.
Ánimos dende Ganade
...descansa e recupera ben que temos que ir xuntos!!!!!
Máis frío, máis antiinflamatorio, mais compex, mais...
ciao
Animo Jose, que no se diga que un Tanino se da por vencido antes de tiempo.
Publicar un comentario