A menos de quince días da edición máis numerosa da historia da media maratón Vig-bay , máis de catro mil inscritos, non teño segura a miña participación. É lei dos deportistas as lesións ,que sempre son inoportunas pero as veces son "máis" inoportunas.
Hai dúas semanas manqueime nun adestramento facendo series, unha sobrecarga que derivou nunha contractura. Descansei , fun a fisioterapia e nunha semana estaba de novo dándolle á zapatilla. Tan ben me atopaba que decidín ir á V carreira dos 10Km da cidade univeristaria de Vigo (máis coñecida como CUVI). Esa semana adestrei ben, sen molestias se ben é certo que non lle metera ritmos altos.
O domingo fomos ata a mencionada carreira Tista, Isma, Edu, David, Victor e un servidor ademais da sección femenina dos taninos :Mónica Hombreiro. A miñasintención era rematar entorno aos 38' e con esa intención saín preto da cabeza de carreira, non moi lonxe de Edu, fun só ata o km 3 no que me colle Isma e continuamos xuntos, sempre vendo na distancia a Edu, aos demais compañeiros víamolos nos cambios de dirección que facía o circuíto. Así fomos , mantendo sempre un ritmo por debaixo de 4'/Km ata o km 9. Aquí pasou o inesperado, sen aviso previo sentín como se me cargaba o isquio dereito e me obrigaba primeiro a baixar o ritmo e despois ter que parar e regresar a meta andando, foi a miña primeira retirada nunha carreira. Os demais compañeiros cumpriron os seus obxectivos coas escepción de Edu que uns segundos antes de pararme eu tamén se viu obrigado a parar por unha forte dor causada por un flato e unha vez recuperado puido reanudar a carreira, se ben non puido cumprir os seus obxectivos. Mónica pola súa parte rematou a carreira moi ben e iso que se queixaba dun xeonllo.
Tres días despois da carreira sigo con molestias. Trala carreira apliqueille xeo, e pomadas antiinflamatorias, ademais de sesións de fisoterapia e aínda así noto molestias. Creo que me teño que esquecer de poder facer unha boa marca na carreria, iso para empezar, e espero que as consecuencias sexan só esas, a día de hoxe dou por bo podela correr sen molestias, for cal for o tempo que faga.
Fago votos para que así sexa, descansarei o que sexa necesario, non farei ningunha actividade deportiva, seguirei indo a fisioterapia, tomando ibuprofeno, aplicando frio e Voltarén todo por poder estar na saída da mellor carreira de Galicia o día 10 de abril e podela disputar en compañia dos Taninos e catro mil corredores máis.
Saúde e quilómetros!!
Hai dúas semanas manqueime nun adestramento facendo series, unha sobrecarga que derivou nunha contractura. Descansei , fun a fisioterapia e nunha semana estaba de novo dándolle á zapatilla. Tan ben me atopaba que decidín ir á V carreira dos 10Km da cidade univeristaria de Vigo (máis coñecida como CUVI). Esa semana adestrei ben, sen molestias se ben é certo que non lle metera ritmos altos.
O domingo fomos ata a mencionada carreira Tista, Isma, Edu, David, Victor e un servidor ademais da sección femenina dos taninos :Mónica Hombreiro. A miñasintención era rematar entorno aos 38' e con esa intención saín preto da cabeza de carreira, non moi lonxe de Edu, fun só ata o km 3 no que me colle Isma e continuamos xuntos, sempre vendo na distancia a Edu, aos demais compañeiros víamolos nos cambios de dirección que facía o circuíto. Así fomos , mantendo sempre un ritmo por debaixo de 4'/Km ata o km 9. Aquí pasou o inesperado, sen aviso previo sentín como se me cargaba o isquio dereito e me obrigaba primeiro a baixar o ritmo e despois ter que parar e regresar a meta andando, foi a miña primeira retirada nunha carreira. Os demais compañeiros cumpriron os seus obxectivos coas escepción de Edu que uns segundos antes de pararme eu tamén se viu obrigado a parar por unha forte dor causada por un flato e unha vez recuperado puido reanudar a carreira, se ben non puido cumprir os seus obxectivos. Mónica pola súa parte rematou a carreira moi ben e iso que se queixaba dun xeonllo.
Tres días despois da carreira sigo con molestias. Trala carreira apliqueille xeo, e pomadas antiinflamatorias, ademais de sesións de fisoterapia e aínda así noto molestias. Creo que me teño que esquecer de poder facer unha boa marca na carreria, iso para empezar, e espero que as consecuencias sexan só esas, a día de hoxe dou por bo podela correr sen molestias, for cal for o tempo que faga.
Fago votos para que así sexa, descansarei o que sexa necesario, non farei ningunha actividade deportiva, seguirei indo a fisioterapia, tomando ibuprofeno, aplicando frio e Voltarén todo por poder estar na saída da mellor carreira de Galicia o día 10 de abril e podela disputar en compañia dos Taninos e catro mil corredores máis.
Saúde e quilómetros!!