IV maratón do Miño ( Ourense)

Chovía e moito!! vaia día para reencontrase coas carreiras, chovía o que non estaba nos escritos pero puntuais á cita, ata Ourense fomos os tres equipos dos Taninos. Obxectivo: pasalo ben.

Estaba claro que non iamos a mellorar as marcas do ano pasado, no meu caso estou curto de preparación, outros correron con molestias, os máis na mesma situación ca min coa excepción de Isma e Edu que están un chanzo por riba dos demais.

Chegamos a Ourense co tempo xusto de ir ata a saída, prepararse os primeiros relevos ( David , Dani e Robert) a toda velocidade e dar a saída.
Mentres os primeiros relevistas facían os primeiros quilómetros os demais aproveitamos para tomar un cafeliño quente para despois e tamén toda veleocidade, prepararse os segundos relevistas ( Xose, Anxo e Maxi ).

A min tocábame igual que o ano pasado facer o segundo relevo, esperaba atoparme moitos charcos no recorrido pero a verdade non esperaba un recorrido tan penoso como o que me atopei despois por culpa de chuvia.

Xa no posto de relevos esperamos baixo a chuvia a nosa quenda. Calculara que os primeiros farían unha hora e así foi. Primeiro chegou Dani dándolle o relevo a Anxo, de seguido David que mo deu a min e pouco despois Robert a Maxi.

Saín un chisco rápido tratando de entrar en calor e sorteando as pozas que xa se atopaban polo camiño, empecei a adiantar corredores ata que me parei a falar cos compañeiros do CARMA que ían facendo unha rodaxe longa de cara aos maratóns que teñen en vista. Deixeinos e seguín a meu ritmo, ía cómodo, máis preocupado de non mollar os pés, cousa por outra parte imposible, xa que non levaba nin dous km. e xa tiña as zapatillas asolagadas. No quilómetro cinco fun alcanzado por Maxi cando xa empezaba a divisar ao lonxe a Anxo. No seis collémolo e tentamos seguir xuntos os tres pero ao chegar ao km. 7 Anxo xa non podía seguirnos. Eu tentaba seguir o ritmo de Maxi , sabía que se queriamos gañar a carreira por equipos tiña que esforzarme en non perder tempo con Maxi. Seguino ata o km. 10 dende aí fun perdendo metros, nunca máis de cincuenta, incluso dei en alcanzalo cando me xuntei a dous corredores que viñan lanzados por detrás pero cando me acheguei a Maxi este aproveitou o ritmo da parella para aumentar o seu ritmo e deixarme definitavamente atrás cando restaban quilómetro e medio para facer o relevo.

O derradeiro quilómetro entre o cansancio, a molladura e os sube-baixa do recorrido fíxoseme eterno.

Cheguei a darlle o relevo a Edu cunha hora e un minuto, trinta segundos por detrás de Maxi que lle dera o relevo a Isma. A carreira estaba entre eles dous. Claramente Isma partía con vantaxe, non só por levar tempo de dianteira senón por que está en mellor forma. De feito non houbo loita entre eles dous, Isma marcaría en meta un tempo un minuto menor que o de Edu.
Por detrás Victor facía o que podía xa que Anxo chegou en 1:07':32'' moi lonxe de Maxi e de min.

En meta entrou primeiro Isma cun tempo total do equipo de 3:02':04'' no posto 38º (ver video da entrada en meta ). Despois entrou Edu no psoto 41º cun tempo total de 3:03':22'' ( video chegada ) . Victor entraría no posto 69º cun tempo de 3:12':15'' ( video meta).


Vindeiro reto a carreira Vigo+11 o 17 de outubro. Pero antes tomaremos uns viños na casa de Rama temos cousas que celebrar e que organizar.

Saúde e quilómetros!!