Non teño novidades deportivas, sigo tentando recuperarme da fascite plantar ,polo que aproveito para darlle unha volta ao deseño desta páxina servíndome dos novos deseños que blogger.com facilita aos blogueiros , de aí que dende hoxe estrene novo deseño se ben de momento as demais seccións seguen do mesmo xeito.
No que respecta ao meu pé dereito podería decir que vai mellor, podería pero non é así, ou iso me parece. Hai días que non teño molestias, non me doe nadiña, todo é optimismo pero ao día seguinte este optimismo trócase en pesimismo por que a planta do pé volve a inflamarse, por que volven as dores no talón ou na fascia...
Pero tamén é que empezo a me coñecer e sei que son moi impaciente que quero remedios rápidos, non entendo que, se fago o que se me indica para que mellore da lesión, esta non dá mostras de mellorar nin de querer abandonarme. Por iso me desespero e pola miña cabeza pasa buscar outros remedios. Mais de algo serve empezar a tomar conciencia de un,:tranquilidade todo se andará, todo ten o seu discurrir, isto é o que penso agora. Polo que tomei a decisión de seguir co tratamento fisioterapéutico e reducir ao máximo as posibilidades de ter que forzar o pé.
Como consecuencia deixarei de facer bicicleta e elíptica no ximnasio e farei só remo para manter o exercicio aeróbico.
Desboto a idea de pasar polo podólogo por que xa sei cal vai a ser o remedio que me de: plantillas. E non quero plantillas, non quero ter que readaptar a miña pisada e a miña forma de andar e correr.
Mentras tanto sigo gañando peso, hai que ver o que tardamos en baixar de peso adestrando e o rápido que se gaña se deixas de adestrar, e se ademais segues comendo o mesmo ou facendo vida nos bares pois peor se pon a cousa pero tampouco pasa nada non son profesional do atletismo e xa baixarei os quilos demais cando empece a darlle forte á zapatilla.
Seguiremos informando. Saúde e quilómetros!!!
No que respecta ao meu pé dereito podería decir que vai mellor, podería pero non é así, ou iso me parece. Hai días que non teño molestias, non me doe nadiña, todo é optimismo pero ao día seguinte este optimismo trócase en pesimismo por que a planta do pé volve a inflamarse, por que volven as dores no talón ou na fascia...
Pero tamén é que empezo a me coñecer e sei que son moi impaciente que quero remedios rápidos, non entendo que, se fago o que se me indica para que mellore da lesión, esta non dá mostras de mellorar nin de querer abandonarme. Por iso me desespero e pola miña cabeza pasa buscar outros remedios. Mais de algo serve empezar a tomar conciencia de un,:tranquilidade todo se andará, todo ten o seu discurrir, isto é o que penso agora. Polo que tomei a decisión de seguir co tratamento fisioterapéutico e reducir ao máximo as posibilidades de ter que forzar o pé.
Como consecuencia deixarei de facer bicicleta e elíptica no ximnasio e farei só remo para manter o exercicio aeróbico.
Desboto a idea de pasar polo podólogo por que xa sei cal vai a ser o remedio que me de: plantillas. E non quero plantillas, non quero ter que readaptar a miña pisada e a miña forma de andar e correr.
Mentras tanto sigo gañando peso, hai que ver o que tardamos en baixar de peso adestrando e o rápido que se gaña se deixas de adestrar, e se ademais segues comendo o mesmo ou facendo vida nos bares pois peor se pon a cousa pero tampouco pasa nada non son profesional do atletismo e xa baixarei os quilos demais cando empece a darlle forte á zapatilla.
Seguiremos informando. Saúde e quilómetros!!!
1 comentario:
Con calma e moitos ánimos.
Saú2 de Rama
Publicar un comentario