Décima semana.

Outra semana máis e xa queda menos. A verdade é que xa estou desexando que chegue o día. Faltań quince días para a carreira que levamos preparando dende finais de agosto e estáseme facendo longo. Creo que estou nese punto de dúbida na que me custiono se estou preparado, se non vou chegar ou se chego pasado de forma. Lembro que hai case un ano cando estaba a preparar o Maratón de Donostia a unha semana da carreira non cría que puidese nin tan sequera rematar a carreira e incluso na vespera da carreira non estaba nada convencido do mesmo, e despois fun quen de facer a mellor carreira que lembro. Tal vez sexa ansiedade ou non sei que.

Esta semana salteime un adestramento. Saímos o martes pero non o mércores cambiando a sesión de series para o xoves ( 9x400 de 1:27 a 1:13) descansei o venres para facer o sabado as series programadas: un 4000 a 15':40'' e un 3000 a 11':20''. Fun a facer as series só, xa que Edu non puido por estar convalecente dun proceso febril, e na primeira serie os dous primeiro quilómetros fun un pouco por riba da media e obrigoume a subir o ritmo nos dous seguintes pero pasieme de ritmos e o que tiña que facer en 15'.40'' saíume un 15':28''. Na segunda serie paguie o esforzo da primeira, e tras un primeiro Km sobre o ritmo previsto, os dous seguintes fixéronseme moi duros e rematei en 11':26'.

Na rodaxe longa do domingo e tras durmir pouco o ritmo foi bastante máis lento do que estabamos a facer nas últimas rodaxe longas. Ademais esta semana estrenei zapatillas, unhas Mizuno Alchemy 7, modelo para pronadores severos coma min pero que son moito máis pesadas que as Elixir que acostumo a empregrar, ademais notoas moi ríxidas no talón . A razón deste cambio e buscar unha zapatilla máis duradera e resistente para facer rodaxes, mentras que as Elixir as empregarei nas series e nas competicións.

Despois de todo o comentado estou pesimista de cara ao obxectivo de baixar de 38':00'' na San Martiño. a día de hoxe non vexo en condicións e creo que me contentaría con baixar e 39':00'', bueno igual preciso unha sesión de positivismo cos Taninos.
Por certo: xa estou inscrito na XXXIII edición da San Martiño.