25/04/08

Fin da conta atrás


Está será a derradeira entrada antes da MAPOMA e quero aproveitala para facer unha reflexión pública do que supuxo esta aventura aínda inacabada.

Alá polo mes de decembro empezamos a artellar a posibilidade de correr unha maratón. Despois dunha cea na que correu o viño decidimos liarnos nesta aventura, uns máis que outros ( todo hai que dicilo) e en xaneiro empezamos a preparación.
Esta foi dura: noites de frío e choiva, domingos de choiva e choiva, lesións, gripes... pero todo se levou mellor en compañía dos Taninos, a compañía do equipo fixo menos dura a preparación, sen o grupo non sei se sería capaz de chegar ata o fin. E aquí estamos! a dous días da gran aventura que supón atreverse a cruzar os 42,195 m. que discurren por Madrid. Non sei se rematarei e se o fago en que condicións, pero que non me vana quitar e ter disfrutado desta experiencia.Boto a mirada atrás e xa non me lembro dos momentos malos (que os houbo!) só me quedo cos momentos bos ( que foron moitos máis).

Por último unha verbas de agradecemento para os que nos animan a seguir, aos que nos apoian nesta tolemia que nos entrou por correr, aos que nos dan consellos e nos entenden, grazas polo voso ánimo!!!

Saúde e quilómetros !!!!

4 comentarios:

khene dixo...

Muchísima suerte y que disfrutes de la experiencia :-D

Nos vemos en el avión ;-D

Anónimo dixo...

hola!! mucha suerte a todos los taninos, especialmente a zapatilla veloz y perro rabioso. Gane quien gane que tengais una buena experiencia, y sobre todo que lo disfrueteis, SUERTE!!!! . LOURDES.

Anónimo dixo...

Me estaba preguntando: ¿pero como no voy a escribir algo la víspera del día H?

Sólo espero que sea una gran fiesta para todos y nos quede un buen sabor de boca para volver el año próximo.

A por ellos, a por esos 42 Kilómetros de nada.

Bestiario dixo...

Holahola

Vamos a ver... solo voy a permitir que alguno no acabé si se lesiona. Si es que se os acaba la gasolina, pues a andar, que Madrid vale la pena, estiramos un poquito y trotamos un par de km suaves y volvemos a andar. Nada de copiarme en la Vig Bay y andar poteando como si fueramos chavales de 20 años tajandonos detrás de Hacienda, no eso no, que ya lo he patentado.

Pues eso a beber mucha AGUA y los nervios fuera.

Suerte y sentidiño.