Cada vez teño máis claro que por pouca xente se pode pór a man no lume. Admiramos a deportistas, cantantes, actores, escritores, etc e dámoslle unha aureola como persoas por riba do normal como se fosen superhomes, cando realmente o que fan ben, e por iso os admiramos, é o seu oficio, nada máis, non por iso teñen que ser persoas escepcionais. Isto hai tempo que o teño claro, se me gusta un cantante valóroo como tal e logo na súa vida privada non entro a valorar o que fai ( coa escepción de que cometa algo penado pola lei ). Pero cando se admira a unha persoa polo seu oficio e logo descubres de que é un tramposo a cousa cambia e isto é o que me ocurriu co caso da "Operación Galgo". Ata que non haxa sentencia todos son inocentes pero a cousa pinta verdadeiramente mal, é difícil comprender que a unha persoa que se lle acusa de suministrar substancias dopantes a outros deportistas non as consuma, en fin!.
Con respecto aos meus adestramentos de cara ao Maratón de Sevilla esta semana tiven que facer cadrar os adestramentos cunha viaxe de vacacións . O domingo e o martes saltei da cama moi cedo (7:45 h.) para poder sacar unha horiña de adestremento cada día. Facía moito frío o domingo pero iso non foi impedimento para sair a correr. Mentres me puña a roupa pensaba que o meu debía ser grave cando estando de vacacións era quen de erguerme da cama tan cedo, e con tanto frío, para correr. Xa correndo puiden comprobar que a miña efermidade é contaxiosa por que vin a outros individuos facendo o mesmo ca min.
Xa de volta, o xoves tocou un adestramento de calidade, que consistiu en 25' suaves para despois facer 30' de cambios de ritmo. O sábado foron cinco series de 1500, todas entre 5:30 e 5:45 e para rematar a semana case vintedous quilómetros o domingo, nunha hora e corenta minutos. Estes adestramentos déixanme moi satisfeito do meu rendemento, a falta de dous meses sigo gañando en sensacións.
Como non somos profesionais seguiremos desfrutando deste deporte.
Con respecto aos meus adestramentos de cara ao Maratón de Sevilla esta semana tiven que facer cadrar os adestramentos cunha viaxe de vacacións . O domingo e o martes saltei da cama moi cedo (7:45 h.) para poder sacar unha horiña de adestremento cada día. Facía moito frío o domingo pero iso non foi impedimento para sair a correr. Mentres me puña a roupa pensaba que o meu debía ser grave cando estando de vacacións era quen de erguerme da cama tan cedo, e con tanto frío, para correr. Xa correndo puiden comprobar que a miña efermidade é contaxiosa por que vin a outros individuos facendo o mesmo ca min.
Xa de volta, o xoves tocou un adestramento de calidade, que consistiu en 25' suaves para despois facer 30' de cambios de ritmo. O sábado foron cinco series de 1500, todas entre 5:30 e 5:45 e para rematar a semana case vintedous quilómetros o domingo, nunha hora e corenta minutos. Estes adestramentos déixanme moi satisfeito do meu rendemento, a falta de dous meses sigo gañando en sensacións.
Como non somos profesionais seguiremos desfrutando deste deporte.
Saúde e quilómetros!!
1 comentario:
100% de acordo!
Os meus adestramentos non van tan ben e as sensacións tampouco! Creo que non vou poder baixar das tres horas!!!jajajajaj!!!
Publicar un comentario