III Intersport Porriño 2009

Aquí tedes as primeiras fotos que puiden subir da III Intersport do Porriño.

III Intersport Porriño 2009

Unha mañán expléndida para correr. Un pouco de frío a primeira hoar da mñán pero á hora na que comenzou a carreira luciu un sol marabilloso que quentou un chisco o ambiente.
Foi unha carreira rápida a pesar da gran cantidade de participantes e das rúas estreitas polas que as veces se pasaba. Nun circuíto de 2, 5 Km. no que había que dar catro voltas, apriori e dada a participación prevista, temiamos que a carreira non fose tan rápida como se anunciaba.
En canto aos resultados ( que podedes ver aquí) creo que todos os Taninos quedaron moi satisfeitos xa que melloraron as súas marcas persoais, a pesares de estar en plena preparación para metas maiores. Tino sen adestrar series se mandou un 37', a menos de 40'' entraron en meta Sito e Edu, David por fin baixou dos 40' (39':17'' ) con que xa cumpriu cun dos seus retos para este ano.
Pola miña parte sigo co meu plan de recuperación. Esta semana conseguín por primeira vez correr 45' sen parar e sen apenas molestias. Con estas sensacións decidín participar na carreira coa intención de dar dúas ou tres voltas. Ao final foron tres pero deberían de ter sido dúas!. O día anterior fixera os 45' antes mencionados e o domingo pesaron sobre o meu xeonllo danado. Xa na primeira volta empecei a notar molestias pero o ambiente era tan bonito que me deixei levar ( as molestias eran iso: molestias e non ían a máis). Estabao a pasar ben, disfrutando do sinxelo feito de correr e vendo dende dentro a carreira e outro xeito de sentir unha carreira. Na terceira volta empezaronme a dobrar os Taninos e ao dar o terceiro paso por meta decidín que o máis prudente era parar e seguir desfrutando do ambiente.
Ao rematar puidemos departir con outros corredores amigos e coñecidos, cada un conta como lle foi que sensacións tivo, anécdotas, etc e isto gústame moito, non todo é correr.

Non sei aínda as consecuencias desta tolemia para a miña recuperación,non sei se será moi conveniente o que fixen pero o necesitaba, necesitaba volver a estar no ambiente de carreira, só polo ben que me sentou esta mañán de puro atletismo popular ten que ser bo, polo menos para o espíritu.
A verdade é que boto moito de menos poder disputar unha carreira en condicións. Hoxe dinme conta tamén do moito que me falta para recuperarme totalmente e só me queda tomalo con calma seguro de que o día que poida competir en plenas facultades vou a desfrutar a tope!!!
Aviso a navegantes! penso dar moita guerra aínda.

SAÚDE E QUILÓMETROS!!!!