Semana Grande da Vig-Bay

A semana da Vig-Bay desenvolveuse como as demais: martes rodaxe,mércores series (6X1000 entre 4:29 e 3:25),venres rodaxe suave de 49' .

O bo chegaría na fin de semana. O sábado pola tarde fomos a buscar os dorsais ao Museo Verbum,alí empezamos a respirar o ambiente da carreira.

Despois dunha visita ao Museo e de tomar un aquarius,regresamos a Ponteareas,outro aquarius, cea con espaguetis e a casa a durmir ( máis ben intentalo por que o que se di durmir ben pouco!).
Domingo as 7:20 en pé, almorzo e prepararse para a carreira. As 8:30 estaba como un clavo no lugar de concentración,de alí a Samil.

Despois dos derradeiros preparativos ( visita aos baños, cremas solares e quecedoras) fixemos a sesión fotográfica que podedes visionar na ligazón de fotos carreiras.

A 15' do inicio da carreira dispuxémonos para situarnos ben na saída, todos NON! faltaba David! onde se metería? .Despois de intentar localizalo decidín ir para a saída e situarme medianamente ben para non perder moito tempo na saída.
Pistoletazo e a correr!, paso polo arco de saída premo o cronómetro e a darlle zapatilla!, pero cando levaba case un quilómetro boto unha ollada ao reloxo e sorpresa! está parado nos 52''! que putada,a que ritmo vou? non sei, busco referencias ao meu redor por se alguén canta o tempo de paso no 1º km pero non é o caso. Paso por diante do grupo de amigos e pregunto por referencias de David pero non nos comunicamos ben.
Pouco depois atopo a un corredor de Ponteareas e lle pregunto o paso dos 4 km (16':55'') e voume facendo unha idea. Xa un pouco máis centrado encamiño a subida de Canido paso o 7 km e vexo a miña esquerda a Delio! saíra como un foguete e o estaba pagando,díxenlle que me seguira pero pouco despois deixoume ir.
10 km, sintome ben pero non teño referencia real de tempo. Bebo con avidez, a calor empeza a dar forte, o tramo do 10 ao 14 non me gusta,vai moita calor e non vexo case o mar.
14km, baixamos a Praia América, o temido vento non fai presencia pero a calor faise notar máis forte. Aquí e cando recordo que no blog puxera como hora prevista de chegada a Baiona as 12:00 e unha luceciña me di: por que non pos a función reloxo no cronómetro e te fas unha idea mellor do tempo que levas? e así o fixen,calculei que levaba unha hora e dous minutos (e visto o resultado final non andaba moi lonxe), do que non son consciente e de ter pasado pola alfombra de tempos, non sei se por que ía moi concentrado ou por que ía moi escarallado.
Chegamos á Ramallosa, moito público, unha señora piropea ao meu compañeiro de fatigas nese intre o que me fai sorrir e esquecer un pouco o sufrimento.
18 Km enfilamos Sabarís e vexo auns 200 metros por diante a Tino, anímome para tratar de engancharme a el, pero pasan os quilómetros e non son capaz.
19 Km entramos en Baiona, que longos son estes derradeiros quilómetros!!! son interminables, ves a Meta ao fondo pero non dá chegado,derradeiro esforzo! por fin vexo a meta, vexo a miña prima María que me saúda xunto a Mónica, paso por diante e só me fixo no reloxo de meta : 1:28:20,21,22... paso por meta e alí están Edu, Dani e Tino, todos moi satisfeitos polos tempos realizados, eu tamén, pero non podo asegurar cal foi o meu tempo real o que si estaba claro é que baixarai e bastante! da hora trinta que me marcara como obxectivo.
Pasa o tempo David non chega, mentres nos recuperamos bebendo e comendo rosca empezamos a preocuparnos. Por fin chega, a súa cara e de sufrimento e de descontento o seu tempo non era o que esperaba.
Xa rematou o esforzo agora é hora dos comentarios, das reflexións en quente, das noraboas e das promesas dasa que me quedo con unha que dixo David e a que tamén me sumo ( e creo que os demais tamén) : "Sólo sé una cosa,el próximo año estoy aquí otra vez intentando mejorar!!" Este é o espiritu do corredor. "Zapatilla Veloz" non se pode rendir.
Agora é hora dos agradecementos a todos por apoiarnos. Xa o dixen na entrada anterior e o reitero, é agradable e gratificante sentir que a xente te apoia no que fas, que sacrifiquen o seu tempo por estar contigo,por acompañarte nunha carreira no que nin lles vén nin lles vai, que disfruten co que ti fas . A todos mil grazas!!!
Vémonos no vindiero ano.

Saúde e quilómetros!!!!!