06/12/15

Obxectivo Meia Maratona Manuela Machado ( Viana do Castelo)

Xa teño novo reto, tras case dous meses adestrando, síntome xa con forzas para afrontar un plan de adestramento dirixido a baixar de hora trinta en media maratón. Non é unha gran marca, mellor dito non era unha gran marca mais agora é unha marca esixente para min.

Tras participar na carreira organizada por AVEMPO ( Contra Esclerose )     a cal acabei con moi boas sensacións, decidín prepararme un plan específico, buscando metas difíciles pero acadables.

Este plan é  de oito semanas, con catro sesións semanais das cales xa levo dúas feitas.
Aínda é cedo para valorar as miñas posibilidades pero tras a carreira da  carreira XLII TROFEO PEDESTRISMO CONCELLO DE CANGAS MEMORIAL PEPE CORDEIRO son un tanto pesimista. Esta proba entraba dentro da planifiocación, quería achegarme aos 42 min pero non foi posible, o tempo escapóuseme ata os 43:30 , mellor tempo que na San Martiño pero peor ca na mencionada de Avempo, se ben haiq que  dicir que o perfil da carreira de Cangas era moito máis complicado.

Teño por diante seis semanas de preparación e polo medio as festas de Nadal e colaborar na IV San Silvestre Solidaria de Ponteareas  da que é organizador  o meu equipo Taninos Runners de Ponteareas  e de paso aproveito para convidar a particiapar nesta proba Solidaria e non competitiva a todos os que queiran pasar a tarde do 31 de decembro facendo un pouco de deporte.

Espero poder cumprir co programa de adetramentos ou polo menos case todo, sei que coas festas pode que algunha sesión teña que saltala, xa se verá.


15/11/15

Despois de tres carreiras

Completadas as tres carreiras previstas, toca facer avaliación. 

Un mes despois de recuperar a actividade deportiva  tocou a primeira:  a III carreira contra o Cáncer    ( Vigo ). Carreira de 10 km, cun circuíto máis ben duro. O obxectivo era baixar dos corenta e seis minutos mais non puido ser por escasos catorce segundos ( posto 97 ). Tentara facer unha media de 4:30 pero non saía. Era a miña primeira carreira dende o verán e non se podía pedir moito,

O domingo seguinte tocoulle a quenda á Vigo +11  . Cunha quilometraxe pouco corrente xa que non chegaba aos once quilómetros. Buscaba recuperar sensacións á vez que facer quilómetros a ritmo. Tiven un mal día, pasara mala noite, durmira mal e ademais espertei con problemas "dixestivos". A isto sumouse a calor que había en Vigo ese día ( sobre 22º), algo pouco corrente para o mes de novembro. Só me atopei ben nos dous primeiros quilómetros, a partir de aí fun perdendo folgos.  Que si o estómago, que si as pernas que si as forzas, ou todo xunto. Sufrín moito para rematar a carreira e ncorenta e nove minutos longos.
Listo para correr
Con Gamote e Rubén Zúñiga

Outro cantar foi a San Martiño. Unha festa do atletismo popular, máis de cinco mil inscritos, unha carreira das que gusta especialmente correr. O día era máis ben fresco. Apenas quentei uns cinco minutos antes de situarme na liña de saída ( máis ben no caixón da saída ) . O previsto era saír reservón e ver como respondía. O de saír resservando é doado nas San Martiños pois é tal a de corredores que son da partida que se fai complicado saír a ritmo. O primeiro quilómetro foi a 5 min. o segundo a 4:30 de aí para baixo case en todos. Atopeime ben, con forzas toda a proba, medíndome e progresando cada quilómetro para rematar con moi boas sensacións en 43':48''( netos )

Sobre o km 2
Unha reflexión en alto sobre esta última carreira : Acudín a ela con menos quilómetros de adestramento na semana, polo tanto coas pilas máis cargadas, ademais non fixo calor cousa que non me vai ben, sonche máis de frío. Son cousas a ter en conta para futuras carreiras e metas deportivas.
E para rematar unha conclusión : progresamos axeitadamente.
Con Jose Antonio, un exemplo de perseverancia

28/10/15

Un ano despois

Non, non deixei de correr, sigo, pero non escribo, por que? porque non teño motivación, xa non me motiva deixar constancia dos meus adestramentos. Nun mundo cada vez máis tecnolóxico, onde se queres tes ducias de formas de facer públicas as túas experiencias, sexan deportivas ou de outra índole, escribir neste blog  ou calquera outro lugar non me aporta nada novo, xa non son novidade para min os adestramentos , as carreiras, etc máis ben penso que xa non é de interese para ninguén ler isto. se algunha vez o foi.  Tamén é certo que levo unha temporada na que non conseguín adestrar en condicións polas lesións e iso tamén desmotiva.

A pesar de todo isto que acabo de contar vou tentar escribir como terapia , a ver se atopo a inspiración de novo, a ver se consigo volver a adestrar con constancia, adestrar para contalo ou contalo para adestrar.

Para empezar mellor facer memoria do que pasou dende a Behovía-San Sebastián do ano pasado. Ao pouco de  rematar esta experiencia fun deixando de correr, pensando xa que a temporada de primavera estaba perdida pois teña pendente pasar por unha cirurxía reparatoria ( hernia inguinal). Esta produciuse a primeiros de xaneiro e ata febreiro non volvin a correr, marcándonme un reto : a Media Maratón de Vigo. 

Unha carreira á que lle tiña ganas, xa que dende que foi recuperada no calendario de carreiras non a puidera correr. Fíxenme cun plan  de adestramento, renunciei a participar na Vig-Bay ( non estaba en condicións físicas para facela ), adestrei todo o ben que podía pero unha semana antes da proba un forte catarro deixoume fóra de xogo. Así e todo fun da saída pero  non fun quen de  rematala, quedeime na primeira volta, non había forzas para máis. 
O desánimo chegou mais a finais do mes de maio puiden medio resarcirme na III edición de Correndo por Vigo Nocturns  ( 42':34'' en 10 km ) . 
En xuño puiden participar na Nocturna de San Xoan e na Carreira de Redondela. 
En xullo chegarían de novo os problemas físicos. Molestias no xemelgo esquerdo acabaron por convertirse en contractura, dez días parado e volta a correr para volver a caer na mesma lesión. A impaciencia por chegar en condicións de participar nas 24 horas de Castrelos co meu equipo , os Taninos Runners de Ponteareas, fixeron que forzase a recuperación.  Un mes de agosto no que saír a correr era unha aventura de risco por que tan pronto podía correr seis quilómetros como non era quen de facer dous. A decisión máis acertada foi parar de todo e empezar a preparar o camiño de Santiago na compaña da miña muller. Este parón foi de quince días. Empecei a correr nas 24 Horas de Castrelos, non podía deixar ao meu equipo tirado, mais as consecuencias foron volver a mancarse e tomarse o mes de  setembro de descanso.
24 horas de Castrelos 2015


Descanso de correr por que cambie as carreiras por camiñar. Do 21 ao 26 deste mes fixemos o Camiño de Santiago Portugués. Unha experiencia reconfortante á vez que  dura . Seis etapas dende Tui ata Compostela na compaña de Graciela.


De volta e xa en outubro retomei os adestramentos, empezando de cero, pouco a pouco, collendo ritmo e ganas. Agora que o mes está rematando xa estou pensando en participar nalgunha carreira, de feito xa estou inscito na carreira contra o cancro  que se  celebra o día 1 de novembro polas rúas de Vigo e concretamente  pola zona das Travesas. Se todo vai ben  o domingo seguinte tocaralle a quenda á Vigo +11 e despois á San Martiño de Ourense . Deste xeito penso ir entrado no mundo das carreiras pensando en preparar a  media de Viana do Castelo o 17 de xaneiro, mais imos ir a modiño, non hai présa!