Si, xa estou de novo no grupo dos taninos, se cadra un pouco cedo de máis, aínda non teño ritmo para poder seguir ao grupo, pero hai que ir integrándose, é unha maneira de forzar a máquina para recuperar a forma canto antes.
O xoves 9 foi a primeira vez que saín en grupo, os cinco primeiros quilómetros foron ben, o peor veu cando se encederon e houbo que apretar para seguir o ritmo marcado, costou moito e empecei a sentir o que é sufrir correndo, xa me esquecera desa sensación.
O domnigo volvín a sair, esta vez con Dani, co obcectivo de facer unha hora e abofé que a fixen pero como rematei o que me custou é outro tema, non sei se foi por ter durmido pouco, pola calor ou polo que fose pero xa dende o principio non tiña boas sensacións. Buscamos un recorrido case todo de terra con transicións de asfalto entre tramo e tramo, total 12 km. Cando se cumpliu a hora xa estaba agotado, literalmente agotado, ía co piloto de reserva en vermello. Cando se fixeron os 12 km. parei, dixen basta, xa non podía seguir.
Agora a recuperar xa que o martes toca volver co grupo e a ver que sorpresa me teñen reservada por que estes tíos van como motos!!!
Por outra banda xa teño data para estrenarme nas carreiras, será o 3 de outubro formando parte nun equipo que fará a maratón do Miño. Catorce quilómetros que a día de hoxe non me vexo capacitado para facer pero aínda quedan días para gañar fondo.
Esta semana temos que facer os equipos e inscribirnos, se todo vai ben os Taninos inscribiremos catro equipos.
Xa veremos como vai o asunto.
O xoves 9 foi a primeira vez que saín en grupo, os cinco primeiros quilómetros foron ben, o peor veu cando se encederon e houbo que apretar para seguir o ritmo marcado, costou moito e empecei a sentir o que é sufrir correndo, xa me esquecera desa sensación.
O domnigo volvín a sair, esta vez con Dani, co obcectivo de facer unha hora e abofé que a fixen pero como rematei o que me custou é outro tema, non sei se foi por ter durmido pouco, pola calor ou polo que fose pero xa dende o principio non tiña boas sensacións. Buscamos un recorrido case todo de terra con transicións de asfalto entre tramo e tramo, total 12 km. Cando se cumpliu a hora xa estaba agotado, literalmente agotado, ía co piloto de reserva en vermello. Cando se fixeron os 12 km. parei, dixen basta, xa non podía seguir.
Agora a recuperar xa que o martes toca volver co grupo e a ver que sorpresa me teñen reservada por que estes tíos van como motos!!!
Por outra banda xa teño data para estrenarme nas carreiras, será o 3 de outubro formando parte nun equipo que fará a maratón do Miño. Catorce quilómetros que a día de hoxe non me vexo capacitado para facer pero aínda quedan días para gañar fondo.
Esta semana temos que facer os equipos e inscribirnos, se todo vai ben os Taninos inscribiremos catro equipos.
Xa veremos como vai o asunto.
Saúde e quilómetros!!!
1 comentario:
Ben! Xenial!! O martes vémonos á hora de sempre no lugar de sempre!
Publicar un comentario