11/10/09

Sétima semana. Descanso forzoso


Como consecuencia de participar na carreira de Vigo+11 a lesión no abductor non mellorou, sabía que iso podía pasar pero eran tantas as ganas de correr esta carreira que preferín arriesgar un pouco. Ao día seguinte tiña molestias na zona e a fisio díxome que en dous días non saíra a correr. Fixenlle caso, e cambiei o asfalto pola elíptica e a bici estática do ximnasio. Nin series nin rodaxes suaves, en seis días acudín ao ximnasio dús veces e á fisterapeuta outras dúas.

O venres díxome que o musculo estaba bastante ben. O sábado saín a probarme e acompañar a Edu nas series. Dúas de tres mil que me animei a facer despois de vinte cinco minutos de quecemento e comprobar que non tiña molestias. O ritmo de todos os xeitos foi bastante lento, un minuto máis do que estipulaba o plan, nas dúas series, mentras que Edu baixaba en case medio minuto o previsto. Sen molestias durante todo o adestramento.

O domingo como é costume toca tirada longa. Non sabía se ía a poder facelo, non sabía se as molestias poderían aparecer. Fomos a un rimto moderado, eu marcaba o ritmo. Foron pasando os minutos e os quilómetros e sen rastro de problemas. Ao facerse a hora e vendo que me atopaba ben decidín continuar. Ao final Edu apretou un pouco e os demais quedamos un pouco retrasados, pero o mellor foi poder rematar todo o circuíto sen problemas e ir recuperando sensacións.

A semana que vén participaremos no III maratón do Miño na categoría de relevos. O equipo está formado por David, Edu e eu. Anxo participará formando equipo con Rafa e Fernando Rama. Esta vez non podemos contar coa participación de Dani que está disfrutando da súa segunda paternidade (noraboa de novo!!)
O obxectivo será mellorar o posto da edición anterior, será máis difícil por que seguramente a participación tamén será maior e por suposto mellor. Veremos que podemos facer!

3 comentarios:

dani´s (bipapá) dixo...

...ya estoy de vuelta!!!!
pero de momento no tengo tiempo ni fuerzas para correr, esto es una locura de vida aunque tengo que decir que merece la pena...´
Saludos pa los taninos, suerte pa la carrera del domingo y creo que la semana que viene podré reincorporarme, o la que viene, o la otra más...

zapatilla veloz dixo...

enhorabuena una vez mas Dani, tu si que sabes mantener las pensiones del futuro, je, je.

Me alegro de que ya estés en la onda y nada, cuando puedas ya sabes que te recibiremos con los brazos abiertos.

Un beso para Ana y Naia, y también para Dani el ya no tan pequeño.

Xose dixo...

DANI!! Volve pronto que Edu vai a acabar comigo!!

Agora en serio, o primeiro a familia coidaa e xa haberá tempo de voltar ás carreiras.
Mágoa de pique na costa do Vite!! jejeje